شهربازی
به نام خدا
هفته ی قبل پرهام رو بردیم جنگل جادویی(طبقه ی چهارم پروما). بچه ام خیلی خوشش اومد! موقعی که سوار این اسباب بازی بود یه پسر نوجوون حدود ۱۰ یا ۱۱ ساله سندروم داون کنار وسیله بود بار اول که چرخید و پرهام رسید به پسره اون با دست چپش صورت پرهام رو نوازش کرد و برگشت به من نگاه کرد. من بهش لبخند زدم و اون پسر مهربون هر بار پرهام بهش می رسید این کارها یعنی نوازش صورت پرهام و برگشتن و به من لبخند زدن رو تکرار می کرد.
مطالبی دیگر از این نی نی وبلاگی